“(…) Varlığın değeri; gâliba biraz da bıraktığı boşlukta ortaya çıkıyor. Sayısız inancı, farklılığı kuşatan, barış içinde yüzlerce sene yaşatan ve herbirinden devşirdiği incelikleri içeren bir medeniyet yaratan Osmanlı’nın değerini, bıraktığı boşlukta daha derinden hissetmiyor muyuz?
Ahmed Ziyâüddin Gümüşhanevî’nin (k.s.) [d.1813-v.1893] Râmuz el-Ehâdis (Hadisler Deryası) adlı eserinden [Mütercim: Abdülaziz Bekkine (k.s.), Cilt:2, Gonca Yayınevi-Laleli/İstanbul, Basım: 2014, ISBN: Takım 978-605-4816-11-8, 2.cilt 978-605-4816-13-2] beş hadis-i şerif aktaracağım. Hadislerden sonra belirtilen isimler o hadisleri rivayet edenlerdir (Raviler). Köşeli parantez açılarak verilen bilgiler bana aittir. Bir de hemen altta parantez açarak bir açıklamayı not olarak ifade etme gereği duydum.
Başlıktaki ifadeyi M. Şükrü Hanioğlu’nun bugün çıkan yazısının (Sabah, 08.05.2016) başlığı olarak alıntıladım. Bu yazıyı, bazı alıntılarla, merak duyabilecekleri haberdar etmek ve yazarın “laiklik ile inanç özgürlüğü arasındaki hassas dengenin nasıl korunacağı ve dinî alanın kimin tarafından düzenleneceği konularında düğümlendiğini” düşündüğü “aslî sorun”un yaygınca anlaşılmasına katkıda bulunmak niyetiyle paylaşmak istedim.
Şair İsmet Özel’in bir süredir İstiklâl Marşı Derneği internet portalinde her hafta Cuma günü “Dil ile İkrar” yazı serisinden bir yazısının yayınlanmakta olduğu biliniyor. Yukarıdaki başlık bugün yayınlanmış olan yazıya ait.
“Dikkatinizi çekerim: Bilgimize çerçeve temin eden şey ihmallerden başka bir şey değildir.” (İstiklâl Marşı Derneği internet portali,”Bir Türk Sanatı Var mı, Hiç oldu mu, Bir Gün Olabilir mi?” başlıklı, “Dil İle İkrar” yazı serisinin 29.04.2016 tarihli 16. yazısı.)
