Abdülkerîm el-Cîlî‘nin bu eseri Abdülaziz Mecdi Tolun tarafından tercüme edilmiş, Yrd. Doç.Dr. Selçuk Eraydın, Ekrem Demirli ve Abdullah Kartal Yayına Hazırlamışlardır. (İZ Yayıncılık, İslâm Klasikleri dizisi:19, 4. Baskı, İstanbul,2015)

Abdülkerim el- Cîlî 15. yüzyılda yaşamış ve verdiği eserler ile kendinden sonraki dönemlerde ciddî tesirleri olmuş bir mutasavvıftır. Kaynakların verdiği bilgilere göre H.767 tarihinde İran yakınlarındaki Cilan’da doğmuş, tasavvufî eğitimini İsmail el- Ceberiti yanında ikmal etmiştir.

Bu kitaptan yer yer yapacağım bazı alıntılamalar oluşturacak bu yazıyı.

” Halbuki bir zamandayız ki, hakikate incizâb (çekme) güneşleri, mürîdlerin (bir yolda olanların) kalbleri semâsından kayb olmuş ve sâliklerin (bir yolda olanların) semâvât (gökler) tasavvurlarından aylar açılması batmış; sâliklerin (yolda olanların) himmetleri zaafa uğrayarak, azîmet (gidiş) yıldızları batmıştır. Onun için bu denizde yüzenlerin selâmete ulaşanları az olduğu gibi, sonsuz sahrâlarının helâkından kurtulanlar da nâdirdir.”

Muhyiddin İbnu’l Arabî‘nin Fusûsu’l- Hikem Tercüme ve Şerhi-I’den (Tercüme ve Şerh: Ahmed Avni Konuk, Hazırlayanlar: Prof.Dr. Mustafa Tahralı- Dr. Selçuk Eraydın, İFAV (M.Ü. İlahiyat Fakültesi Vakfı Yayınları / 7.Basım Nisan 2017-İstanbul) yer yer yapacağım alıntılamalar (ilki, s.23’ten kısa bir cümle alıntı olarak bu yazının başlığını teşkil ediyor) bu yazıyı oluşturacak.

“Bilinsin ki, ‘vücûd‘ (varlık) insânî hakikat olan vâhidiyyet mertebesinden rûh mertebesine indiği vakit üç marifet hâsıl oldu ki, birisi ‘nefs marifeti’ yani kendi zâtını ve hakikatini bilmek; diğeri ‘Mübdî’ (var eden) marifeti, yani kendisinin muûcidini bilmek; üçüncüsü mûcidine karşı fakr ve ihtiyacını bilmektir. Bu marifet, gayrıyyeti (gayrılıkı) içkindir. Ve bu rûh Muhammedî (s.a.v.) rûhdur. (…) Onun için (S.a.v.) Efendimiz’e ‘Ebu’l- ervâh‘ (ruhların babası) da derler. Bu rûh tüm akıl sûretidir ki, ‘hakikî âdem‘ dir. ‘vücûd‘ (varlık) tüm aklın sağ tarafı ve ‘imkân‘ sol tarafıdır. Ve Havvâ tüm nefsin sûretidir ki, ilk aklın sol kaburga kemiğinden mütekevvin (teşekkül etmiş) oldu. Ve bu muhtelif taayyünâtın ortaya çıkması ve çeşit çeşit sûretlerin doğumları tüm akıl ile tüm nefsin izdivâcından hâsıl oldu. Nitekim Hak Teâlâ hazretleri buyurur: “Ey insanlar! Sizi bir nefisten yaratan, ondan da eşini (Havvâ’yı) varlığa getiren ve ikisinden de pek çok erkek ve kadın üretip yayan Rabbinizin emrine uygun yaşayın/O’na karşı gelmekten sakının.

İsmet Özel‘in İstiklâl Marşı Derneği internet portalı İsmet Özel Köşesi’nde ALIN TERİ GÖZ NURU üst-başlığı altında ÇEVRESİNDE DÖNMEK başlığıyla çıkan 16 Cemaziyelevvel 1445 (29 Kasım 2023) tarihli yazısının (http://www.istiklalmarsidernegi.org.tr/ IsmetOzel?ld=202&/Katld=7) birkaç yerinden yapacağım alıntılamalar (ilki o yazının ikinci paragrafının sonlarından bir cümle olup bu yazının başlığını teşkil etmekte) oluşturacak bu yazıyı.

Alıntı olarak başlığı teşkil eden cümleyi o yazıda izleyen cümle: “Daha o tarihte terör devletini kurmuşlardı.”

Onu da izleyen cümleyi alıntılamam gerek: “Balfour deklarasyonu (bildirgesi) üç sene sonra, 2 Kasım 1917’de gelecektir.”

“Devlet olarak bugünkü İsrail’in belirginleşmesi modernliğin istikâmetini anlamada öğreticidir.”

“Dünyanın seyrine muhalefet etmeksizin var olan bir İsrail’in bütün kilitleri kıracağına inanan Siyonistler 1948’de karşımıza devlet olarak çıkacak İsrail’in filarmoni orkestrasını 1936’da faaliyete geçirdi.”

Mevlânâ Celâleddîn Rûmî‘nin FÎHİ MÂ FÎH isimli eserinin (Tercüme: Ahmed Avni Konuk; Yayına Hazırlayan: Dr. Selçuk Eraydın, İZ Yayıncılık, 8. Baskı:2009) birkaç yerinden yapacağım alıntılamalar (ilki s.133’den olup bu yazının başlığını teşkil etmekte) oluşturacak bu yazıyı.

“İnsanlar sebeplere nazar ederler ve işleri o sebeplerden bilirler. Hz. Mevlânâ’ya göre sebepler bahânedir ve işi gören başkasıdır. Halk sebepleri, ârifler ise müsebbibi (sebep olanı) görürler; zîrâ mutlak fâil Allah Teâlâ’dır. (…) Hz. Mevlânâ’ya göre ‘Ene’l-Hakk‘ın manâsı, ‘hareketler Hak’tandır‘ demektir.”

Özellikle genel başkanlarının ve ileri gelen siyasetçilerinin tavır ve davranışları, bazı siyasi partiler hakkında günümüzde kamu oyuna pek hafif olduklarına dair bir izlenim veriyorlar.

İsim belirtmeden, bazı siyasetçilerin, özellikle de genel başkanlarının ve partide önemsenen isimlerin partilerine, kimi davranışları ve sözleriyle zarar verdikleri, hafifliklerinin partilerinin de hafif algılanmasına yol açtığı izlenimimi aktarma gereği duyuyorum.

Hızlı hızlı yürümeler, sinirli bir şekilde konuşmalar, elleriyle konuştukları kürsüye vurarak yansıttıkları tavırlar kamuoyunda iyi algılanmıyor diye düşünüyorum. Günümüz siyasetçilerinin kimilerinde bu tavırlar kamuoyunca gözleniyor ve olumsuz kanaat ediniliyor partileri hakkında. İzlenimim böyle.

Geçmişte siyasi partilerin genel başkanları ve ileri gelen siyasetçileri böylesi davranışlar ve sözlerle olumsuz anlamda dikkat çekmezlerdi.

Seçimlerden güçlenmiş ve başarılı olarak çıkmak isteyen siyasetçiler tavır ve davranışlarına dikkat etmeliler. Kamuoyu, belirtmeye çalıştığım o olumsuz tavırları kesinlikle tasvip etmez diye düşünüyorum.