Prof. Dr. Mahmud Erol Kılıç’ın bu kitabının muhtelif yerlerinden dikkat çekici ve düşündürücü bulduğum sözlere alıntılar olarak yer vermemle oluşacak bu üçüncü yazı.

“Onun, otuz yedi ciltlik el-Fütûhât için bile ‘ Bu kitaptan maksad, elden geldiği kadar veciz ifade ve hülâsadır’ demesi hayli mânidardır.” (s. 49)

“Şeyh-i Ekber’i anlama meselesi tasavvuf sahasında olduğu kadar akademik araştırmada da büyük bir problemdir.” (s.75)

“Her gerçekliğin kaynağı bulunan vücûd aslında bölünmez, ezelî ve dâimîdir.” (s.77)

“Fikir ehlinin Hakk’ı idrakleri, anlayışlarının kıt olmasından dolayı noksandır… Bizim yolumuzda olan dostlarımızın (evliyâmızın) ve ashâbımızın ilimleri ise bir takım (klişeleşmiş) sözlerden veya bu konuda söz söylemiş mütefekkirlerden ya da defterlerin, kitapların satır aralarından kopyalanmış değildir. Bizim ilmimiz tamamen kalbe gelen tecelliyattan ibarettir.” (İbn Arabî, Kitâbu’l-mesâil,6) (s.144)

“Kim sûfiyye tâifesinden hakikatlere ehil olanlarla oturur da onların bizzat tahakkuk ettirdikleri bir şeyde onlara muhalefet ederse Allah o kişinin kalbinden iman nûrunu çekip alır.” (İbn Arabî, Kitâbu’l-fenâ fi’l- müşâhede7.) (s.155)

“Bizim bu kitapta (Fusûsu’l-hikem) söylediklerimizi kendi nefsinde Kur’an bulunan kimseden başkası anlayamaz.” (Fusûs, 89-90) (s.201)

“İnsân-ı kâmil hüviyyeti itibariyla Hak, taayyünü (belirmesi/zuhûru) itibarıyla ise abddir (kuldur). Bu sebepten bütün emirler kâmilin kendi hakikatinden kendi taayyününe nâzil olmaktadır (inmektedir).” (S.219)

“İnsan hayatta olduğu süre içerisinde kendisi için yaratılmış olan kemâl sıfatını elde etmek için çabalamalıdır.” (s.221)

“Zikrullah (Allah’ı zikr) kulun sadece diline has olmayıp onun baştan başa bütününe sârî bir husustur.” (Fusûs,168-169) (s.221)

“Enbiyâ ve evliyânın Allah hakkındaki bilgileri fikre dayanmaz. Onların bu konudaki bilgisi doğrudan Hakk’ın mükâşefesine dayanan fetihlerin sonucudur.” (el-Fütûhât, III/116) (s.226)

“Vecd kalbin işitmesi ve görmesidir.” (s.240)

“Hakikat-i Muhammediyye’nin haricinde ne varsa halktır. O ise halk ve Haktır.” (s. 302)

“Hz.Muhammed bütün isimlerin manâlarını taşıyandır, çünkü ona cevâmiu’l-kelîm verilmiştir. Bu mertebenin ismi ise bütün sıfat ve isimler ile bütün fıtrî istidât ve kabiliyetleri câmi olan Allah’tır.” (S.302)