FÎHİ MÂ FÎH’den alıntılar
Mevlânâ Celâleddîn Rûmî’nin bu eserini merhûm Ahmed Avni Konuk (1868-1938) tercüme etmiş, yine merhûm Dr. Selçuk Eraydın (1937-1995) yayına hazırlamıştır. İZ Yayıncılık’tan 8. Baskısı 2009’da çıkmıştır. Bu kitaptan yapacağım bazı alıntılamalar bu yazıyı oluşturacak.
“Ham ervâh (ruhlar) olanlar, pişkin ve yetişkin zevâtın hâlinden anlamazlar.” (s.2)
“Ma’lûm olduğu üzere ehlullah cevâmiu’l-kelimdir. (birçok manâyı kendinde toplayandır)” (s.3)
“Allah Teâlâ mü’minlerden nefislerini cihâda ve mallarını sadaka ve infâka sarfedenlere bi’l-mukabele cennet i’tâsıyla (vermesiyle) müşteri oldu.” (s. 18)
“O’nun vechinden başka herşey helâk olucudur.” (Kasas, 28/88) (s.16)
“Şu halde Hak nûrundan yanmağa sabretmeyen ve ictihâd göstermeyen (gücü yettiğince çalışmayan) adam, adam değildir.” (s. 36)
“Kim ki zâlime muîn olur ise, Allah Teâlâ o zâlimi onun üzerine musallat kılar.” (s. 12)
“Biz emâneti gökler ve arza ve dağlara arz ettik. Onlar o emâneti yerine getiremiyecekleri korkusuyla onu yüklenmekten ibâ edip (çekinip), ref’ini (hükmünün kaldırılmasını) rica ettiler. Onu insan yüklenmekle zalûm (çok zâlim) ve cehûl (çok câhil) oldu.”(Ahzâb 33/72) (s. 17)
“Sen kıymetce iki cihânın verâsındasın (ötesindesin); ne yapayım kendi kadrini bilmiyorsun.” (s. 18)