Bu iki yazar her hafta sadece Pazar günü yazıyorlar ve ben başlıkta da belirttiğim gibi onların yazılarını merakla bekliyorum; tabii ki o gün o sıradışı iki yazıyı dikkatle ve heyecanla okuyorum. Yazılarda yansıyan ciddiyet ve titizlik bu iki yazarın her yazısı için sözkonusu.
Mahmud Erol Kılıç’ın “Geleneksel tohum kendini üretir” başlıklı yazısından (Yeni Şafak, 29.01.2017):
“(…) O kavramların ilk vaz edildikleri yerler (evvele mâ vudi’a) yani ‘ana tohum’ bilinmesi gerekir ki ondan türetilenler de bilinsin. (…)”
Süleyman Seyfi Öğün’ün bu günkü yazısının başlığı bu. Bu memleketin insanlarının “kelimelerle” sorunlu olduğu kanaatinin kendisinde artık derinleşmekte ve yerleşmekte olduğunu belirtiyor.
Başkanlık sistemi tartışmaları sürecinde ciddî ve akademik-entelektüel düzeyde bir yazıyla karşı karşıyayız. Her yazısı ile kıymet yönünden dikkat çekmesi ve istisnai bir köşe yazarı olduğunun anlaşılması gerektiğini düşündüğüm M. Şükrü Hanioğlu bu günkü yazısında (“Sistem ve gelenek”, Sabah, 15.05.2016), “Türkiye’nin soğukkanlı biçimde, fayda-maliyet analizleri yaparak tartışması gereken ‘sistem’ tercihi alanında ‘gelenek’ten kaynaklanan bir zorunluluk bulunmadığının” gözönüne alınması gereğine vurgu yapmakta.
