“(…) Gerek kalkış noktamın ve gerekse hedefimin bir mânâ taşıması, bir gerekçeye sahip olması halen şahsen bulunduğum, milletçe bulunduğumuz yeri, o makûs mahalli, yani hemen buraları kavramadan mümkün değildir.
“Meşguliyetlerimiz hakkında kendimize bahaneler ya da mazeretler üretirken hep meseleyi sadece kendisi kadar, kendisiyle sınırlı düşünüyoruz. Bizi meşgul eden o şeyi, neyin yerine koyduğumuzu düşünmeyi aklımıza getirmek istemiyoruz.
“(…) Bir gün bir genç (Fetâ) gelir Hz. Peygamber’in huzuruna ve arkadaşlarının yanında ona, “İslam nedir?” diye sorar. Sonra “İman nedir?” diye sorar ve son olarak da “İhsan nedir?” diye sorar ve gider. Adeta cevaplarla çok ilgilenmez gibidir.
Hiç kuşkusuz, iyi yazılar ait oldukları kişilerin ele aldıkları, değindikleri konularda çaplarını, kapasitelerini, hadlerini bildiklerini yansıtırlar en azından. Öylesine kaleme alınmış diyebileceğim yazılar için ise bunun tam tersi kolaylıkla söylenebilir. Bunu aşağıda birer bölümünü alıntılayarak aynı gazeteden iki yazı ile örneklemeyi deneyeceğim.
