İsmet Özel’in bir yazısından sözler…
“Merakımın kaynağı şiirdi. Şiire emek veren biri olmasaydım herhangi bir hususta iler tutar bir merakım da olmayacaktı. Şiirin doğuş şartlarınasadakatim beni menzilden menzile taşıdı. Paul Valery “Şiir bitmez; terk edilir.” demiş. Bu sözü ilk işittiğim zaman hemen aklıma yattı. Zira bu söz insan olmanın geç kalmaktan, güç yetirememekten, sonunu getirememekten ibaret olduğuna dair düşüncelerimi doğruluyordu. Şiir bitmiyor olsa bile ben beyanı hitama erdirme takatını kesbe yelteniyor ve soruyorum: Madem vavlı Türk değiliz, o halde neyiz? Birileri bize ‘vavı noksan Türk’ diye seslense hoşumuza gider mi? Benim gitmez. (…)”