“İnsan yeni bir çamaşır veya elbise giyinirken nasıl yıkanıp temizlenerek dışını temizlerse, okuyacağı evrâd (‘vird’in çoğulu / tasavvuf ehlinin okudukları dua) ve ezkâr (‘zikr’in çoğulu) için de abdest alıp günahlardan pâk olur. Ancak iç kısmın da günahlardan pâk olması için güzel bir tevbe lâzımdir. İstiğfarlar pek güzel bir tevbedir. Efendimiz (s.a.s) hazretleri de bütün günahlardan âri (soyutlanmış) olduğu halde sırf ümmetine ve bizlere örnek olmak için, hem de dereceler terfîine vesile olacağından günde yüz kere istiğfâr buyururlardı. (…)” (s. 5-6)

“İmam Tirmizî’nin beyan ettiği bir nebevî hadîsde, kıyamet gününde ilahî katda kulların en faziletlisinin kim olacağı sualine karşı, Ezzâkirûn-Allâhe zikren kesîra (Allâhu teâlâyı çok çok zikredenlerdir) buyurulmuştur.” (s. 9-10)

“Hz. Eb-üd-Derdâ (r.a.)’ın rivayet ettiği bir hadîs-i şerifte (et-Tergîb, c.II s.449) şöyle buyrulmuştur: Bir kimse günde yüz kere ‘Lâilahe illallah’ derse, kıyamet gününde Allahu Teâlâ hazretleri o kulunun yüzünü ayın ondördüncü bedir gecesindeki parlaklığı gibi ba’s ve haşr edecek (diriltecek) ve sevâb yönünden onun amelî derecesine hiç kimsenin ameli ref’ olunmayacaktır (yüceltilmeyecektir).” (s. 16)

“Her kim günde on kere Lâ ilâhe illalllâhü vahdehûla şerike leh, leh-ül-mülkü ve leh-ul-hamdü ve hüve alâ külli şey’in kadîr derse, hazret-i İsmâil neslinden on köle âzâd etmiş gibi sevaba nail olacağı ve tam bir ihlâsla kalben tasdik, lisânen de söylediği takdirde, hazret-i Allâh Celle ve alâ’nin o zikri söyleyen kuluna re’fet(merhamet) ve rahmet nazarıyla bakacağı ve onun tevhîdini ve şükrünü kabul edip, talep ve isteklerine icabetle hacetlerini de kaza edeceği gibi bu teşbihi zikr edenlerden daha çok bir sâlih amel sahibi de bulunmayacağı ayrıca bildirilmiştir.” (s. 18-19)

“Ben ve benden önceki peygamberlerin dualarının en hayırlısı da: Lâ ilâhe illalllâhü vahdehû lâ şerike leh, leh-ül mülkü ve leh-ül-hamdü ve hüve alâ külli şey’in kadîr zikridir. Hattâ bunu günde yüz defa söylemenin fazileti çok yüksek olmakla birlikte sabah ve ikindi, hatta akşam namazlarından sonra söylemenin fazileti saymakla bitmez. Bazı rivayetlerde ise Lâ ilâhe illalllâhü vahdehû lâ şerîke leh, leh-ül-mülkü ve leh-ül-hamdü yuhyi ve yümît ve hüve hayyün lâ yemût,bi-yedih-il hayr ve hüve alâ külli şey’in kadir olarak da bildirilmişdir.” (s. 19)

Efendimiz (s.a.s.) hazretlerinden diğer bazı tavsiyeler:

‘La ilahe illallahü vahdehû lâ şerike leh, lehül mülkü ve lehül hamdü yuhyî ve yümît, bi-yedih-il-hayru ve hüve alâ külli şey’in kadîr’i günde yüz kere söyle, bu takdirde amel yönünden insanların faziletlisi olursun.

Diğer bir rivayette ise ‘Lâ havle ve lâ kuvvete illa billah’ı günde yüz kere kim derse, o kimseye kesinlikle fakirlik isabet etmeyeceği bildirilmiştir (er-Tergîb ve terhîb c.II, s.449) (s. 35)

“Müslim ve Tirmizî rivayetlerinde ise, ‘Her kim günde yüz kere Sübhânallâhi ve bi-hamdihî derse, denizlerin köpükleri kadar çok hataları olsa da dökülür. Yani günahları kalmaz, af ve mağfirete mazhar olur.’ buyurulmuştur. ” (s. 35)