Bir âyet meâli (Âyet-el kürsî)
Özellikle merhûm Balıkesirli Hasan Basri Çantay‘ ın (1887-1964) Kur’ân-ı Hakîm ve Meâl-i Kerîm” adlı eserinden (Birinci Cild, Yedinci Baskı, 1392 H./1972 M. Nâşiri: Mürşid Çantay,Bayezid-İstanbul, Ahmed Said Matbaası) istifâde ederek, Kurân- Kerîm’in Bakara Sûresi’nin 255. âyeti olan ve Âyet-el Kürsî olarak bilinen âyet-i kerîmenin bir ölçüde tefsirli meâlini sunacağım.
” Allah: kendinden başka hiçbir ilah olmayan. (O, zâtî, ezelî ve ebedî hayat ile) diridir(bâkî). (Zâtiyle ve kemâliyle) kayyumdur /var olandır ve başka şeyleri kâim/var kılandır; hayatı bizâtihî /zâtiyledir ve lizâtihî/zâtı içindir. O’nu ne bir uyuklama tutabilir ne de uyku. Göklerde ne var, yerde ne varsa hepsi O’nun. O’nun izni olmadıkça nezdinde şefaat edecek kim imiş !? O (yarattıklarının) önlerindekini, arkalarındakini (yaptıklarını, yapacaklarını, bildiklerini, bilmediklerini, açıkladıklarını, gizlediklerini, dünyalarını, âhiretlerini, özetle her şeylerini) bilir. (Mahlûkatı) O’nun ilminden kendisinin dilediği dışında hiçbir şeyi kavrayamazlar. Onun kürsüsü(Arş, İsm-i A’zam, Allah’ın saltanat mülkü ve kudreti) gökleri ve yeri(kucaklamıştır; o kadar) vâsidir. Bunların korunması ve idâmesi O’na ağır gelmez (elbette). Ve O (ifâdesi mümkün olmayacak kadar) yücedir, büyüktür.”
No Comments