Ahmet Aksay Posts

“Kerîm Kur’an”dan ma’nâlarıyla beş âyet

 

Hem kullarıma de ki, en güzel olanı söylesinler. Çünkü şeytan aralarına sokulur. Şüphesiz şeytan insan için apaçık bir düşmandır!” (İsrâ, 17/53)

Denizde size bir sıkıntı dokunduğunda, Allah’tan başka taptıklarınız kaybolur; yalnız O’na dua edersiniz. Fakat O sizi kurtarıp karaya çıkarınca da yüz çevirirsiniz. Zâten insan çok nankördür!” (17/67)

Az daha seni bu yerden çıkarmak için rahatsız edeceklerdi. O takdirde kendileri de arkandan pek az dururlardı. (helâk olurlardı)” (17/76)

De ki : ’Benimle sizin aranızda şâhit olarak Allah yeter! Şüphesiz ki O kullarının yaptıklarından haberdardır, her hâllerini görür.” (17/96)

O onların cezalarıdır. Çünkü onlar âyetlerimizi inkâr ettiler de, ‘ya biz bir yığın kemik olduğumuz ve ufalanıp tozduğumuz zaman mı, biz mi gerçekten yeni bir yaratılışla diriltileceğiz?!dediler.” (17/98)


“Müslümanların kalbi din günü bilgisiyle nurlanıyordu.”

 

İsmet Özel’in İstiklâl Marşı Derneği internet portali İsmet Özel Köşesi’nde ALIN TERİ GÖZ NURU üst-başlığı altında ‘BİLİYORUM, BİLMİYORUM’ başlığıyla çıkan 26 Cemaziyelahir 1444 (18 Ocak 2023) tarihli yazısının (istiklalmarsidernegi.org.tr/ısmetozel?ıd=137&katıd=7) birkaç yerinden yapacağım alıntılamalar (bunlardan ilki dördüncü paragrafın son cümlesinin alıntılanarak başlığı teşkil etmesi) bu yazıyı oluşturacak.

“Müslüman olduğunuza göre ‘bilmiyorum’ sözünün ilmin yarısı olduğu hükmünü işitmiş olmalısınız. Acaba aranızda kaçınız bilmek ve bilmemek üzerine kafa yormuştur? Öyle sanıyorum ki, pek azınız. (…)

(…) Milâdın 1973üncü yılında Siyasal İslâm zuhur edinceye kadar dindarlık toplum örgüsünde kendine yer bulamamış bir kavramdı. Kemalistlere göre 1950’den itibaren dine, yani İslâm’a haddinden fazla taviz verilmişti. (…) Gele gele Türkiye Cumhuriyeti’nin bekası meselesine geldik. Acaba Cumhuriyet’in ilânından günümüze kadar bu meseleden bir an bile uzaklaşıldı mı? (…)

Hazreti İsa’nın doğduğu günden 1839 sene geçtikten sonra Tanzimat Fermanı okundu. Böylece Müslümanların ‘beraya’ sayılıp üstün tutulduğu bilinen düzen terk edilerek Osmanlı Padişahının bütün tebaası birbirine eşit sayıldı. (…) İslâm düşmanlarının Müslümanlar karşısında imtiyazlarla donatıldığı açıkça beyan edilmiyor ve fakat fiiliyatta başka bir şey yaşanmıyordu. (…)

(…) Dünya hayatının Mü’min için niçin zindan olup da, kâfirlerin aradıkları cennetin dünya hayatında bulunabileceğini böylece akledebiliyoruz. (…) Bugün Medine diyerek andığımız şehrin önceki adının Yesrib olduğu başlangıç bilgilerindendir. (…) Müslüman olmak, Müslümanlarca aydınlığa kavuşmak, cehaleti terk etmek anlamına geliyordu. (alıntı olarak başlığı teşkil eden cümle bu paragrafın son cümlesi)

Müslümanlık yüzünden iktisap ettiğimiz şey yaşadığımız her anın ve her hadisenin hesabını vereceğimiz bilgisiydi. (…) Namaz kılmamız cihat etmeği reddedenin dinden çıkacağının işaretiydi. (…)

(…) İslâm bizi algıların türettiği karanlıktan kurtarmadıysa henüz bize ulaşmamıştır. Ulaştıysa ilk yapacağımız iş kâfirlerin faaliyet alanını daraltmak olacaktır. (…) Modernlik dünya hayatına beşeriyetin mahkûm olduğu iddiasına güç kazandırdı. (…)”

“el-İşârât ve’t-tenbîhât ‘Gayb’ bölümü*

 

*İbn Sînâ, Arifler ve Olağanüstü Hâdiselerin Sırları, Çev.: Ömer Türker, Hayy Kitap, İstanbul, 2018.

2 aylık düşünce dergisi olan Teklif’te (Temmuz 2022/ Sayı 4) yukarıdaki başlık altında ve Ömer Türker’in çevirisiyle çıkan yazının birkaç yerinden yapacağım alıntılamalar bu yazıyı oluşturacak.

“İşâret: Bir ârifin bir müjde veya tehdidi olmadan önce gaybken haber verip de isabet ettiği sana ulaşırsa bunu tasdik et ve ona inanmakta zorlanma. Çünkü bunun doğanın yolları içinde bilinen sebepleri vardır.

İşaret: Tecrübe ve kıyas, insan nefsinin uyku esnasında bir şekilde gayba ulaşma özelliğine sahip olduğunda mutabıktır. Dolayısıyla böyle bir ulaşımın, zevaline yol bulunan ve ortadan kalkma imkânı olan durumlar müstesna uyanıklık halinde olmasına da hiçbir engel yoktur. (…)

“Çağdaş Küresel medeniyet Anlamı/Gelişimi / Konumu

 

Ş.Teoman Duralı’nın yukarıdaki üst-başlık altında “Çağdaş Küreselleştirilen İngiliz-Yahudi Medeniyeti”isimli kitabının (dergâh yayınları) başlarından birkaç yerden yapacağım alıntılamalar oluşturacak bu yazıyı.

“(…) ‘Küreselleşme’ modernlikten kopuş olmayıp, süreklilik arzeden ileri bir modernleşmedir. Liberal / kapitalist / demokratik sistemin tüm dünyaya egemen olmaya başlaması yeni anlayış ve kavramları da beraberinde getirdi: İnsan hakları, sivil toplum, sekülarizm, ferde öncelik ve refah. (…) Din dışı Batı Avrupa medeniyeti ‘aklı’ eşsiz kılmıştı. ‘Küreselleşme’ bu kavramları daha ilerilere götürmektedir.

Ülkemizde fikir hareketlerinin cılızlığı, felsefî düşüncenin Batı aktarmacılığına dayandığı günümüzde, Teoman Duralı milli kimliğimizi ve düşünce dünyamızı yeniden inşa etme cehdi içindedir.(…)” (SUNUŞ’tan, s.5)

İbrahim Kalın’ın “Barbar, Modern, Medenî -Medeniyet Üzerine Notlar-” kitabından (İnsan Yayınları, Birinci Baskı, 2018) alıntılar

 

“(…) Medeniyet, kültür, âdet ve geleneklerin ötesinde, varlığa ilişkin tutum ve davranışlar bütününü ifade eder. Kültür formlarını ortaya çıkaran da medeniyetin dayandığı zihnî, ahlâkî ve estetik ilkelerdir. Bu manâda medeniyet, kültürün üzerinde ve ötesinde bir bilinç ve davranış biçimini ifade eder. Yine aynı sebebe binaen medeniyetler bir aidiyet duygusu ve kimlik inşa ederler. (…)” (s.9)

“Modern olma hali, çağdaş toplumların katıldığı, katlandığı veya maruz kaldığı bir durumu ifade ediyor. Geleneğin yerine seküler-ilerlemeci bir varlık tasavvurunun inşa edilmesi anlamında modernlik, son birkaç yüzyılın temel anlatılarından birini oluşturuyor. (…) Fakat kesin olan bir şey varsa o da barbarlığın ve modernliğin eş zamanlı yaşanan süreçler olduğudur. (…)” (s.17)