“Kerîm Kur’an”dan ma’nâlarıyla beş âyet
“Hem kullarıma de ki, en güzel olanı söylesinler. Çünkü şeytan aralarına sokulur. Şüphesiz şeytan insan için apaçık bir düşmandır!” (İsrâ, 17/53)
“ Denizde size bir sıkıntı dokunduğunda, Allah’tan başka taptıklarınız kaybolur; yalnız O’na dua edersiniz. Fakat O sizi kurtarıp karaya çıkarınca da yüz çevirirsiniz. Zâten insan çok nankördür!” (17/67)
“Az daha seni bu yerden çıkarmak için rahatsız edeceklerdi. O takdirde kendileri de arkandan pek az dururlardı. (helâk olurlardı)” (17/76)
“De ki : ’Benimle sizin aranızda şâhit olarak Allah yeter! Şüphesiz ki O kullarının yaptıklarından haberdardır, her hâllerini görür.” (17/96)
“O onların cezalarıdır. Çünkü onlar âyetlerimizi inkâr ettiler de, ‘ya biz bir yığın kemik olduğumuz ve ufalanıp tozduğumuz zaman mı, biz mi gerçekten yeni bir yaratılışla diriltileceğiz?!‘ dediler.” (17/98)
No Comments