Merhûme Ayşe Şasa‘nın bu kitabından seçeceğim sözler yapacağım alıntılamaları oluşturacak.

“Ah yeryüzü, ah bilinmeyen bilimsel deneylerle çivisi çıkmış yeryüzü, ah korkular..” (s.21)

“Gezegende tek tük kalmış ‘normal’ tipi sinir sisteminin tüm imtiyazlarını komplekssizce sahiplenmiş bir kızdı Doris..” (s.23)

“Dört dakika, yirmiüç saniye süren mini deprem bitince, Amadeus çelik kasadan çıktı. (…)”. Amadeus bir bardak su içti, soluklandı. Sonra gezegensel tekelin resmi gazetesi ‘Airbus’a döndü. (…)” Amadeus şimdi kendini zorladı, dikkat kesildi. Zorladı, yeni bir giriş yaparak üzerinde iki yıldır çalıştığı tezin 1012’nci paragrafına döndü. “Şebek epistemolojisinde üçüncü aşama” adlı tezinin 1012’nci paragrafında “Kritik söylem kültürü” bahsine kilitlenmeye, biraz yol katetmeye niyetliydi. Freud, Marx, Pavlov gibi, Neo-Darvinci İkinci Aydınlanma öncesi düşünürlerin sağladıkları eleştirel gerilimin ve gizemci tekniklerin şebek türünün kavrayışını ne denli geliştirdiğini irdeleyen bu pasajlar parlatılmağa muhtaçtı. Amadeus durdu, düşündü: “Kalksam bir şeylerle oyalansam, bir saat sonra yeniden girişsem.. (…) Amadeus bir kez daha Freud-Marx-Pavlov üçgenine dönmeyi denedi.. O en çok Freud’u seviyordu.. (…) Neo-Darvinci aydınlanmanın destânî büyüğü kokainman ceddimiz Freud.. İnsan denen şebeğin, evriminde yepyeni bir aşama katederek kendini tazelemesinde, yani milâdî 2007- şebek takviminde Büyük Eşik adı verilen o muhteşem çizgiye ulaşmasında bunca etkin olan Freud, haz avcılığı kavramına da, bu süreçte ayrı bir kutsallık yüklenmesine kaynaklık etmişti. a) ‘I want coffee’ diyen ilk doğal şebeğin ışığında Darvin’e yeniden vurgu sürecinin başlaması, b) 2015’te de, Angelicus Watkins tarafından, insanlığın en büyük ereği olan zihinsel şebekliğin, Darvin ışığında yeniden tarif edilmesi ve tarihsel şebeksel açıdan yeniden açımlanması. c) 2015’den başlayarak, Freud, Marx, Pavlov ekseninin Angelicus Watkins ışığında yeniden değerlendirilmesi. d) 2015’den günümüze, şebeksel gizemci meditasyon süreçlerinin tür arasında yoğunluk kazanması ve şebeksel hilekârlığın en ince boyutlarına ulaşması. Sürekli hazzın bir hayat ideali olarak en yüksek ifade biçimlerine ulaştığı günümüzde, Amadeus’un tezi henüz fazlaca kuru ve fantezi yoksunuydu. (…) Yuvakim Toreos’un “5 Aşamalı Şebek Meditasyonu” kitabı-kişiyi renksel haz âlemine inisiye eden- nesine yetmezdi. Her gün on dakika devam etse yol alacak, hem hayatı hem bilimsel üslûbu gelişecekti . Tembelliğinin, kendisini çevreleyen şefkatsizlikten ileri geldiğini sık sık düşünür olmuştu. (…) Nehirde boğulan arkadaşı Şizoid Re-Re’nin annesi, Şebek Anne, gelişme çağında Şizoid’i ne kadar ihmal ettiyse, kendi de yetiştiği yetimhanede o derece ihmâle uğramıştı. Şebek Anne’nin ihmali, Şizoid’in otuz yaşına varmadan çıldırıp akıl hastanesini boylamasına, kendisinin yetimhane serüveni de şaşmaz sakatlığına yol açmıştı. (…)”