Seyyid Şerîf Cürcânî’nin “Ta’rîfat” adlı eserinden anlamlarıyla bazı tasavvuf ıstılahları(terimleri)
Seyyid Şerîf Cürcânî‘nin (d.740/1340- v. 816/1413) “Ta’rifât” ismiyle şöhret bulmuş eserindeki Tasavvuf ıstılahlarının (terimlerinin) tercümelerini içeren (Tercüme: Abdülaziz Mecdi Tolun) kitaptan (Tercüme ve Notlarla Yayına Hazırlayan: Abdulrahman Acer; Litera Yayıncılık, 2014) bazı terimlerin anlamlarını alıntılayarak aktarmamdan ibaret olacak bu yazı.
Ahad: Sıfatlar, isimler ve nisbetlerde kesretin (çokluk) ortadan kalkması itibariyle Zât’ın isminden ibarettir.
Âlem: Allah’tan gayrı her şeyden ibarettir.
Amâ’: Ahadiyyet mertebesinden ibarettir.
A’yân-ı sâbite: Mümkün varlıkların Hak Teâlâ’nın ilmindeki hakikatlerinden ibaret olup ezelî ve ebedîdir.
Ayne’l-yakîn: Müşahede ve keşf ile hâsıl olan ilimdir.
Berzah: Mücerred (soyut) mânâlar âlemiyle maddî cisimler âlemi arasındaki âlemdir.
Celâl: Allah’ın kahır ve gazabla alâkalı sıfatlarının umûmî ismidir.
Cemâl: Allah’ın lütuf ve rıza ile alâkalı sıfatlarının umumî ismidir.
Hakikat-i Muhammediyye: Taayyün-i evvel (ilk belirme) ile birlikte Zât’tan ibarettir.
Hakka’l-yakîn: Kulun Hak’ta fenâ bulması (yok olması) ve Hak ile ilim, şuhud ve hâl olarak bekasıdır.
Melekût: Ruhlar ve nefslere has olan gayb âlemidir.
Vacibu’l-Vücûd: Varlığı zatından (zorunlu) olup varlıkta başka hiçbir şeye muhtaç olmayandır.
No Comments