İstiklâl Marşı Derneği internet sitesinde “Tersinden Edebiyat Tarihi” üst başlığı altında bir yazı dizisi devam ediyor. Bu yazı dizisinin bu gün onbeşincisi yayınlandı o sitede “Mukaddeme 15” başlıklı olarak. Bu yazının beş yerinden birer alıntı sunmam, yazının bütününü merak edip okumak isteyecekler için yeterli olacaktır sanıyorum.
Bir gazetenin adı ünlü bir yazarının, yazılarının takipçisi olmadığım halde, bir yazısını okudum bu gün. İster istemez okuduğum o yazı bana şu ana izlenimi edindirdi: Bu yazar bakışına ve değerlendirmesine güveniyor ve kendisini de olumsuzladıkları arasında sayar gibi yapmasına rağmen, öyle değil, kendisi müstesnâ. Böyle gazete yazarları istisnâî midir veya az mıdır? Hayır; ama bazıları çok belirgin olarak bu özelliklerini yansıtırlar. Yoksa gazete yazarlığı zaten zor bir iştir; bu işi hakkıyla yapmak isteyen hiç kimse bu kadar sıklıkla yazı yazmanın anlamsız olduğunu inkâr etmez.
1970’li yılların ikinci yarısının ortalarından bu yana gazete, dergi, kitap gibi yayın araçlarında yazılarını merakla okuduğum bir şair İsmet Özel. O’nun, kendisi 40 yaşında iken (1984 yılında) çıkan “Celladıma Gülümserken” adlı şiir kitabını Ankara’da olduğum yıllarda Kızılay’da bulunan ve sol cenahtan bir kitabevi olarak bilinen bir kitapçıdan, kitap çıkalı en fazla bir hafta olduğu bir günde sorduğumda, o kadar mahcub bir tavır yansıttı ki muhatab olduğum şahıs, “en kısa zamanda getirteceğimden emin olunuz, birkaç gün içinde elimizde olur” dedi ve ben üç gün sonra gittiğimde kitabı aldım.
İlki İstiklâl Marşı Derneği internet portalinde okuduğum İsmet Özel’in “BAŞINI ÖRTEN KIZLAR FELSEFE BİLMELİDİR” üst başlığı altında çıkan “MENSUBİYET: KİMLERDENSİNİZ? (II)” başlıklı yazı. Bu yazının değişik yerlerinden beş cümle:
Aşağıda şair ve yazar İsmet Özel’in “Üç Zor Mesele / Teknik- Medeniyet- Yabancılaşma” adlı eserinden (TİYO Yayıncılık, Yeni Edisyon-2.Baskı:Eylül 2014, ISBN 978-605-4893-00-3) seçtiğim bazı sözler yer alacak.
