Muhyiddin İbn Arabî‘nin (m. 1165-1240) bu ünlü eserinin Ekrem Demirli tarafından yapılmış çevirisinin 18. (son) cildinden bazı sözlerini alıntılamamdan ibaret olacak bu yazı.

“(Senin hakkındaki hükmüm) senin bana verdiğin bir hediye ve bana tevdi ettiğin ilimlerindir. Binaenaleyh seni (ey kalp!) senden başkası köreltmedi.” (s.34)

“Bedbaht, içinde bulunduğu gam ve üzüntü hali nedeniyle, anne karnındayken bedbahttır. Saîd(mutlu) ise kendisine tahsis edilmiş bilgi nedeniyle anne karnındayken de mutludur. Hapşırıp ‘el-hamdülillah’ diyen annesine ‘yerhamukillah (Allah sana merhamet etsin)’ diyen anne karnındaki cenine şahit oldum. Annenin karnından bu sözü duyunca mutlulukla secdeye kapandım.”(s.36)

“Bilgi ve edep ehline göre en şaşılacak iş kadimlik mertebesinde Hakk’ı ‘a’yan(-ı sabite)’ (şeylerin var olmadan önce ilâhî ilimde sâbit olan hakikati -a.a-) iken görmektir.” (s.38)