“Sufi ve Sanat”tan (Mahmud E. Kılıç) sözler, şiirsel ifadeler
“Bir kişi Kur’ân-ı Kerim’i okuduğunda aslında kendinden ayrı bir kitap ve kendi dışında bir şey okuyor değildir.” (Şeyh-i Ekber Muhyiddin İbn Arabî) [s.17]
“Ed-duhan” sûresinin 12. âyetini merhûm Balıkesirli Hasan Basri Çantay anlam olarak (meâlen) dilimize böyle çevirmiş (Kur’ân-ı Hakîm ve Meâl-i Kerîm, 3. Cild, Yedinci Baskı, Balıkesirli Hasan Basri Çantay, H. 1393 / M. 1973, Naşiri: Mürşid Çantay, Bayezid-İstanbul).
Hemen bunu izleyen (13.) âyetin meâli ise şöyle: “Onlar için düşünüp ibret almak nerede? Kendilerine (hakîkatleri) açıklayan bir peygamber geldiği halde.”
Bu sûrenin 9. ve 10. âyetlerinin meâllerini de, bağlamın anlaşılması bakımından aktarmam gerekiyor aynı kaynaktan:
“Hayır, onlar (tekrar dirilmekten) şüphe içindedirler. (Bununla) eğlenirler.”
“O halde semânın apâşikâr bir duman getireceği günü gözetle (Habîbim).”