“(…) Gerek kalkış noktamın ve gerekse hedefimin bir mânâ taşıması, bir gerekçeye sahip olması halen şahsen bulunduğum, milletçe bulunduğumuz yeri, o makûs mahalli, yani hemen buraları kavramadan mümkün değildir.

(…) Burada yaptığım ve her yerde yapmadan edemediğim beklentisiz bekleyişimin sağlamasıdır. Talip olduğum da ruh istirahatinden başka bir şey değildir. (…) Buralar dediğim bulunduğumuz yerlerin tayin edici karakteri her ne kadar elektronik-genetik-atomik-kozmik ise de Dünya Sistemi’nin lortları biz seyircilere sadece kimin ödüllendirildiğini, kimin cezalandırıldığını görme müsaadesi veriyor. (…) Beynini kullanan bir sistemin kıskacındayız. (…) Varsa pislik ihanetten ötürüdür. (…) Bir his olarak mesuliyet insanı seyirciliğe mahsus hafiflikten uzak tutar. Lâkin hafifliğin ağır basması paradoksu içindeyiz. (…) Orhan Pamuk’un 2006’da Nobel edebiyat ödülü almasında Türkçe bilip bilmemesinin etken olmadığı malûm. Çoğu kimse Orhan Pamuk Türklerin katliam yaptığı propagandası yüzünden ödüllendirildiğini sanır. Hâlbuki o Şeytan Ayetleri kitabına arka çıktığı için ödüllendirildi. (…) İbranî ve Hıristiyan kaziyelerden örülmüş kafeste öten bülbüllere dönüşmek kimseyi gocundurmaz oldu. Neden? (…) Eğer 1928inci Hıristiyan yılında Türk milleti yazısını kaybetmemiş olsaydı dünya İslâm’ın Yahudiliği ve Hıristiyanlığı butlana uğratmış Allah katındaki din olduğunun hem de facto, hem de jure tanındığı yer haline gelecekti. (…) Bütün insanlık kapital zulmü altındadır. (…)” (İsmet Özel, İstiklâl Marşı Derneği internet sitesi, “Başını Örten Kızlar Felsefe Bilmelidir” ser-levhalı, “Çarmıhta İsa; Zindanda Kur’an Elektronik-Genetik-Atomik-Kozmik (VI)” başlıklı yazısından.)
http://www.istiklalmarsidernegi.org.tr/Yazi.aspx?YID=1409&KID=63