“Her insanın bi’l-kuvve (potansiyel olarak) sahip olduğu Allah’ı tanıma imkânı, sadece Kâmil İnsan için bi’l-fiil mümkündür. Bu itibarla Kâmil İnsan, Allah’ın bütün isim ve sıfatlarını bi’l-fiil kendisinde tahakkuk ettiren varlıktan ibarettir. Bu da sadece Hz. Peygamber’e has bir imtiyazdır. Kendisinden önce veya sonra yaşamış bir nebî veya velîye bu ismin verilmesi niyabet (vekillik) yoluyladır.” (s.17)

“İdrâkten aczi idrâk bir nevi idrâktir.” Hz.Ebû Bekir’e ait bu sözle benzer anlamda olan “İdrâke ulaşmaktan acz, idrâktir.” sözü de yine rivâyet olarak Hz. Ebû Bekir’e aittir. “Mahlûkâtın gözleri onu idrâk edemez” ma’nâsında olan En’âm, 6/103 buyrulması da vâriddir. Ama ezelî gizli göz ki, kul onunla görür, o göz mahlûk değildir; çünkü o göz bir hadisin hakikatidir.” (s.46)

“Allah Teâlâ’nın zâtında isimlenmesi sırf varlıktır. (…) Hak Sübhânehû ve Teâlâ hazretlerine ma’rifetin yolu, isimleri ve sıfatlarındandır. Çünkü isimleri ve sıfatlarının hepsi bu Allah isminin altında bulunur. Dolayısıyla isimleri ve sıfatlarının aracılığı olmadıkça Hakk’a ulaşmanın mümkün olmadığı açıktır. Bu izahtan Allah Teâlâ’ya bu isim, yani Allah ismi yolundan başka yol ile vusûl yoktur. Hakikatle tahakkuku itibariyle varlığa varlık kazandıran, bu Allah ismidir.” (s.62)

“Hak Sübhânehû ve Teâlâ hazretleri bu Allah ismini insan için ayna yaptı. İnsan yüzü ile o aynaya bakarsa ‘Allah var, O’nunla beraber hiçbir şey yok’ sözünün hakikatini bilir ve işitmesinin sem’ullâh olduğu, gözünün basarullah olduğu, kelâmının kelâmullah olduğu, hayâtının hayâtullah olduğu, ilminin ilmullah olduğu, iradesinin irâdetullah olduğu, kudretinin kudretullah olduğu kendisi için açılmış olur; ve bu açılma asâlet yolu iledir. Cenâb-ı Hak Kur’ân’da ‘Allah sizi ve fiillerinizi yaratmıştır.’ buyurmuştur.” (s.62)