Hak batılı yok eder, kendisine bakmak bayıltır.
Bunlardan birisi de ‘hak batılı yok eder, kendisine bakmak bayıltır’ bahsidir:
Hakkı bâtıl üzerine saldığında
Yok eder onu, bir de bakarsın batıl gitmiş
Söylediğimi kim bilir ki?
Bütün hallerinde dürüst olan bilir
O zalimdir (nefsine karşı), heva ise yok edici
Diğeri ölçülü ve öne geçmiş
Geçer onu; gelen her şey
Onun izindedir ve ardından gelir
Dersem ki arif bize rehber oldu
veya biri bize engel oldu
Kendi gözümden, ben bakarken
Ve dilimden, ben konuşurken
Haberlerimiz sırrımızdan haber verir
O'nun kendi zâtında âşık olduğunu
Şöyle demiştir: “Kendini hataya düşürme,Hak ile yaratılmış bir araya gelmez. Neyi müşahede ettiğini düşünmelisin; Hak ise, O’na ancak O’nun gözüyle bakabilirsin. Çünkü O’nu kendisinin gözünden başka bir şeyle idrâk edemezsin. İçinde bulunduğun vaktin halk (yaratılmış) ise O’na yaratılmış gözüyle bakamazsın. Hüküm bakmaya tâbiyken bakış da bakılanın zâtından verdiğine göre hüküm verir. Bakılan ayakta olduğu halde senin onu oturarak görmen mümkün değildir veya belirli bir renge sahipken onu sahip olduğundan başka bir renkte görmen de mümkün değildir. Algıda gerçekleşen böyle bir yanılma, acı safranın baskın geldiği tat alma duyusunda mümkün olabilir. Böyle bir halde insan tattığı nbalın acı olduğunu söyleyebilir; çünkü bal, tatma duyusuna değmemiş, acı safra ona temas etmiştir. Demek ki acılıktan söz ederken insan doğru söylemiş, acılığı bala nispet ederken yanlış hüküm vermiştir. Bunu bilmelisin!”
No Comments