İbn Ataullah El-İskenderî’nin Hikem-i Ataiyye’sinden (Tercüme ve Şerh:Yahya Pakiş-Süleyman Taş, Semerkand) alıntılar
“Günah işleyince ümidin azalması amele güvenmenin alâmetlerindendir.” (s.13)
“Allah’ın kefil olduğu şeyle uğraşıp senden istediği şeyde kusur işlemen basiretinin kapalı olduğunun delilidir.” (s.16
“Bana dua edin icabet edeyim” (Mü’min, 40/60) (s.17)
“Kendisiyle tefekkür meydanına girilen uzlet kadar hiçbir şey kalbe fayda vermez.” (s.22)
“Her şeyi ortaya çıkaran O iken bir şeyin O’nu perdelemesi nasıl tasavvur edilebilir?” (s.25)
“Amelleri boş vakitlere havale etmen nefsinin bilgisizliğindendir.” (s.30)
“Alıp verdiğin hiçbir nefes yoktur ki o nefeste Allah’ın sende gerçekleştirdiği bir kaderi olmasın.” (s.34)
” Her günah, gaflet ve şehvetin aslı nefsi görmektir. Her taat, huzur ve iffetin aslı ise nefsi beğenmemektir.” (s.45)
“Nefsinden razı olmayan bir cahille arkadaşlık etmen nefsini beğenen bir âlimle arkadaşlık etmenden hayırlıdır.” (s.46)
“Kaçırdığın ibadetlerden dolayı üzülmemen ve günahlardan pişmanlığı terketmen kalbinin öldüğünün âlâmetlerindendir.” (s.61)
“Hiçbir şey seni vehim gibi sevk edemez.” (s.73)
“İlahî varidat (feyizler) çoğu kere ansızın gelir ki kullar onları kendi yetenek ve kabiliyetlerinden bilmesinler.” (s.83)
“İşlemeye yeltenme olmadığı halde kaçırılmış ibadetlere üzülmek aldanma âlâmetlerindendir.” (s.89)
“Reca (ümit) amelle beraber olan istektir Yoksa o boş bir temennidir.” (s.90)
“Halkın vermesi mahrumiyet, Hakk’ın mahrum bırakması ise ihsandır.” (s.97)
No Comments