“Ey Peygamber! Sana ve mü’minlerden sana tâbi olanlara Allah yeter.” (Enfâl,8/64)

“Yeryüzünde (küfr ehline ) baskın duruma gelinceye kadar hiçbir peygambere esirleri bulunması yaraşmaz. Siz geçici dünya malını istiyorsunuz, oysa Allah (sizin için) âhireti istiyor. Allah azîzdir (güçlüdür), hakîmdir (hikmet sâhibidir).” (Enfâl, 8/67)

“Eğer sana hainlik etmek isterlerse (üzülme, çünkü) daha önce Allah’a da hainlik etmişlerdi de Allah onlara karşı sana imkân ve kudret vermişti. Allah alîmdir (bilendir), hakîmdir (hikmet sahibidir).” (Enfâl, 8/71)

“Ve eğer müşriklerden (Allah’a ortak koşanlardan) biri senden emân (sığınma hakkı) dilerse, Allah’ın Kelâmı’nı işitip dinleyinceye kadar ona emân ver; sonra (müslüman olmazsa) onu güven içinde bulunacağı bir yere ulaştır. İşte bu (müsamaha), onların bilmeyen bir kavim (topluluk) olmalarından dolayıdır.” (Tevbe, 9/6)

“Allah’ın âyetlerine karşılık az bir değeri (dünya malını ve nefsânî istekleri) satın aldılar da (insanları) O’nun yolundan alıkoydular. Gerçekten onların yapmakta oldukları şeyler ne kötüdür!” (Tevbe, 9/9)

” (Ey mü’minler!) verdikleri sözü bozan, Peygamberi (yurdundan) çıkarmaya kalkışan ve ilk önce size karşı savaşa başlamış olan bir kavme karşı savaşmayacak mısınız; yoksa onlardan korkuyor musunuz? Eğer (gerçek) mü’minler iseniz, bilin ki, Allah,kendisinden korkmanıza daha lâyıktır.” (Tevbe, 9/13)

“De ki: Eğer babalarınız, oğullarınız, kardeşleriniz, eşleriniz, hısım-akrabanız, kazandığınız mallar, kesada uğramasından korktuğunuz ticaret, hoşlandıgınız meskenler size Allah’tan, Resûlünden ve Allah yolunda cihad etmekten daha sevgili ise, artık Allah emrini getirinceye kadar bekleyin. Allah fâsıklar (yoldan çıkmışlar) topluluğunu hidayete erdirmez.” (Tevbe, 9/24)