Kur’an’dan bir âyet üzerinde düşünme
“İnsanlardan öylesi de vardır ki Allah’ın rızasını taleb maksadıyla ( özgürce o rıza için yaşamak üzere, bütün malını fidye-i necât (kurtuluş fidyesi) olarak düşmanlara bırakıp, bir diğer ifadeyle kendisine ait tüm mal varlığını düşmanlara verip ) kendini satın alır. Allah kullarına çok merhametlidir.” (Bakara,2/207) (Başka meallerden de yararlanarak özellikle (Balıkesirli) Hasan Basri Çantay’a ait Kur’ân- Hakîm ve Meâl-i Kerîm, 1.Cild, Yedinci Baskı, 1392 H., 1972 M.)
Not. (1) Bu âyet Suheyb radıyallâhü anh hakkında nâzil olmuştur. Kendisi müşriklerin ezâlarından, işkencelerinden kurtulmak, Medîne’ye hicret etmek için, düşmanların şart koştuğu fidyeyi(tüm mal varlığını) onlara bırakmış, böylece hicreti gerçekleşmiştir. (2) “Va’llâhu raûfun bil ibâdi” (“Allah kullarına çok merhametlidir.”) Yani kullarına re’fet(merhamet ve şefkat) eder ki, ömürlerini beyhûde geçirmesinler. Allah’ın çok seçkin kulları, bize, çok büyük fedâkarlıklar yaparak Allah yolunda yaşamışlar gibi bir izlenim veriyorlar. Oysa âyetin son ifâdesi bütün bunların Allah’ın kullarına çok merhametli oluşuna, bundan dolayı onları etkileyip yönlendirmesine bağlı olarak gerçekleştiğini, bazı kulların Allah’dan etkilenmeye ve yönlenmeye kâbiliyetli olmalarıyla birlikte asıl fâilin Cenâb- Hak olduğunu gösteriyor.
No Comments