Yazarın, içinden bir cümlesini başlıkta alıntıladığım “Eski Türkiyeciler yeni Türkiye’yi terk ediyor!” başlıklı yazısından bazı alıntılar:

“Kısa süre önce bize iki veda mektubu yollandı. Bu veda mektuplarını yazanlar, batılı ülkelere yerleşmek üzere Türkiye’yi terk ettiklerini vurgulamıştı.
Peki bunlar Türkiye’yi niye terk ediyor?

Mektupların ilkinde bu sorunun cevabı şu şekilde veriliyor:
“Biz eski Türkiye’nin insanları yeni Türkiye’yi terk ediyoruz! Artık tanınmaz halde olan doğduğumuz bu topraklardan gidiyoruz.”
Diğer mektupta ise şöyle deniliyor:
“Atatürk’ün Türkiyesi artık yok. Türkiye artık bizim ülkemiz değil. Biz Atatürk’ün Türkiyesine benzer bir ülkede yaşamak istiyoruz.”
(…)
Oldum olası bu Atatürkçüler Türkiye’yi sadece kendilerine ait sanıyor.
(…)
Oysa bu ülke ne sadece Atatürkçülerin, ne sadece muhafazakarların, ne de sadece şu ya da bu fikirdekilerindir.
Bu ülke hiç kimsenin değil, herkesindir.
(…)
Ancak Atatürkçüler işte bunu bir türlü kabullenemiyor.
(…)
Kiracısını evden atan ev sahibi gibi, onlar da milletin oy verip işbaşına getirdiği hoşlanmadıkları hükümetleri devirdiler.
Ancak 14 yıldır hükümet olan AK Parti’yi bir türlü deviremediler.
Cumhuriyet mitingleri gibi kitlesel eylemlerle sokaklara döküldüler; “Ordu göreve” deyip darbeyi davet ettiler; ama istedikleri sonucu elde edemediler.
(…)
Atatürkçüler oldum olası “Bizim hoşlanmadıklarımızı halk iktidara getirse de ordu onları devirir” diye düşünmüşlerdir.
Ama o devirler artık bitmiştir.
(…)
Eski Türkiye’ye ait olan tek tip düşünce tarzı, tek tip yaşam tarzı dayatması yeni Türkiye’de geçersizdir.
Önemli olan farklılıklarımızla bir arada yaşayabilmektir.
(…)
Atatürkçülerin önce bunu kabullenmesi gerekmez mi?
Ve ülkelerini terk etmek yerine, ülkelerinde kalıp siyasi fikirleri, yaşam tarzları kendilerinden farklı da olsa, kendi ülkelerinin insanlarıyla bir arada yaşamaları gerekmez mi?”