“Hakikatin, en kendini bilir olandan, en kendini bilmeze kadar herkese, teoriden azade, yığma fikirden uzak, çıplak, yalınkat ve tamamen hissi bir dokunuşu olmalı. Çünkü hakikat, insanların sadece bir kısmının fikretmeye memur olduğu bir mesele değil, alimden cahile bütün insanların bir ömür mesai vererek cevabını tamam etmeye mecbur olduğu yegâne soru aynı zamanda.
“(…) Halk hikayelerinin maruz kaldığı (naklettiğimiz ve şimdilik zikredemediğimiz) bunca baskıdan, yasaklamadan, sansürden, değiştirmeden sonra, asıllarına uygun olarak halka yeniden sunulmaları da bir iade-i itibardan başka neyle ifade edilebilir ki…
İhsan Fazlıoğlu‘nun “SÖZÜN EŞİĞİNDE” adlı kitabından (Papersense Yayınları, 1.Baskı: Kasım 2013, ISBN:978-605-160-878-5) birkaç satır alıntılayacağım bu terimlerle ilgili olarak.
Sıra dışı gazete yazılarının tâkipçisi olduğum Süleyman Seyfi Öğün, bu günkü “Mare Nostrum” başlıklı yazısında, izlediği ve etkilendiğini belirttiği Akdeniz isimli bir belgeselden hareketle Akdeniz havzasından ve bu havzanın bir parçası olan Türkiye’den ve bu ülkenin insanlarından söz ediyor. Söz konusu belgeselde bu coğrafyanın “mukadderatı”nın anlatıldığını, ne ki bu imkânlarla çok daha fazlasının yapılabileceği düşüncesinin içinden geçtiğini belirtiyor.
İlk paragraf şu cümlesiyle bitiyor:
“(…) Ama , nihâî tahlilde, bu belgeseli izlemenin beni etkilemiş olduğunu, bâzı bağları daha etraflıca gözden geçirme fırsatı sağlamış olduğunu söyleyebilirim.”
Ahmed Ziyâüddin Gümüşhanevî (k.s.) hazretlerinin (d. Hicrî 1228 / Miladî 1813 – v. 1311 / 1893) derleyip telif eylediği (musannifi olduğu) ve Abdülaziz Bekkine (k.s.) (d. H.1313 / M. 1895 – v. 1952) hazretleri tarafından Türkçeye çevrilen Ramûz El-Ehâdis (Hadisler Deryası) adlı eserden (Gonca Yayınevi, Basım yılı:2014, Takım ISBN: 978-605-4816-11-8, 1.Cilt ISBN:978-605-4816-12-5) beş hadîs-i şerif alıntılayacağım. Hadislerin metinlerinden sonra ravilerin (rivayet edenlerin) isimleri verilmiştir.
