“Seven de O Sevilen de O”
Prof. Dr. Mahmud Erol Kılıç‘ın “ANADOLU’NUN RUHU Tasavvuf, Felsefe, Siyaset Konuşmaları” (Sufi Kitap Yayını) Kitabının alıntı olarak bu yazının da başlığını teşkil eden bölümünden yapacağım alıntılamalar oluşturacak bu yazıyı.
“Şiiri tercih eden mutasavvıf şairlerin şiir meteplerinde başmualliminin ‘aşk’ olduğunu söyleyebilir miyiz? Evet, çünkü derdi olmayan bir şey söyle(ye)mez. Önce bir dert gerekir. Bu dert ister dünyevî isterse uhrevî bir dert olsun. Dert söyletir kişiyi. Bu aşk derdiyse eğer daha fena söyletir. Onun için dikkat edin ister bir halk türküsünde olsun, ister bir şiirde olsun, ilk tahrik edici unsur hep aşk olmuştur. Muhyiddin İbn Arabî’ye göre aşkın mekanizması aynıdır, değişmez. (…) Eğer bir kişiye aşk ta’lim edilmeseydi, o kişi sevmenin tam anlamıyla ne olduğunu bilemezdi.
No Comments