Gülzâr-ı Sâminî adlı eserden derlediğim bazı sözler
Aşağıdaki sözleri “Gülzâr-ı Sâminî Mektûbat I, Osman Bedrüddîn Erzurûmî (İmam Efendi), Takdim: A.Fevzi Özçimi, Marifet Yayınları, Cağaloğlu-İstanbul, Birinci Baskı: 2006, ISBN 975-359-022-9, 975-359-174-8” künyeli eserden derledim.
*Kullara Rablerine nazardan daha sevgili bir şey verilmedi. (Resûl-i ekrem sav.)
*Seversen gerçek Allah’ı, / Ko dilden mâsivâullâhı. / Seven âşıklar Allâhı, / Geçer Cennât ü hûriden. (İsmâil Hakkkı ks.)
*Cemiyet gibi nimet, tefrika gibi azâb yoktur. (Hâce Mahmûd Sâminî ks.)
*Eğer Allahla olamıyorsan Allahla olanlarla ol. (aynı kişi)
*Kime bahşetmişse Hudâ marifet / Hakdan başkasına duymaz muhabbet. ( Şeyh Attar ks.)
*Kişinin, biri Allahla, biri de halkla meşgul olacak iki kalbi yoktur. (Osman Bedrüddîn Erzurûmî)
*Talebi, şevki olanın kalbi diri olur, / Olmayanın kalbi ölü ve nefsi diri olur. (aynı kişi)
*Kalbler yeryüzünde Allahın kaplarıdır. Onları Allah için boşaltın da sâf ve temiz olsunlar. (Allâh ü Teâlânın Dâvud as.’a vahyi)
*Câmî, dünyada var ve bâkî olan yalnız Allahdır, / Gayrisi ancak hayâl ve süslenmiş bâtıllardır. (Mevlânâ Câmî)
*Kişinin kıymeti himmeti kadardır. (Hâce Mahmûd Sâminî ks.)
*Âgâh şu kimseye denir ki: kalbi devamlı Cenâb-ı Hak ile hâzır olur. (Hâce Mahmûd Sâminî ks.)
*İmâm-ı A’zâm Hazretlerine: Fıkıh nedir? diye sormuşlar. Cevâben: “Kişinin, nefsinin kâr ve zarârını bilmesidir” diye buyurmuştur.
Ondan daha ziyâde zarar ve ziyân olur mu ki kişi mâsivâ ile ülfet edip Rabbinden gâfil ola. (Hâce Mahmûd Sâminî ks.)
No Comments