İbrahim Tenekeci sadece yayınlanmış şiirleri ve yazıları olan bir şair ve yazar değil, şairlerin ve yazarların ürünlerinin yayınlandığı dergilerin birisini (Kırklar) yönetmiş, bazılarının yayına hazırlanmasında emeği geçmiş, bazı gazetelerin düşünce, sanat ve edebiyat sayfalarında editörlük yapmış, bazı yayınevlerinde dizi editörü olarak çalışmış, hâlen edebiyat ve fikriyat dergisi İtibar‘ın genel yayın yönetmenliğini yapmakta olan, Yeni Şafak‘ta da yazıları çıkan, benim kuşağımdan olanlara (40’lı yılların sonlarına doğru doğanlar) göre genç sayılacak biri.

Kendisini yazılarından, şiirlerinden ve bir de tabii resimlerinden tanırım (ne kadar tanırsam) sadece; tanışmışlığımız, görüşmüşlüğümüz yok. İşte böyle bir insanın bugün çıkan “Arkadaşlık” başlıklı gazete yazısının (Yeni Şafak, 11.02.2017) birkaç yerinden birkaç alıntı sunmayı, düşündürücü olması/ibret alınması bakımından, yararlı gördüm.

“(…) Arkadaşlarımızı düşünüyorum kaç gündür. Dergiler, kitaplar, dokunaklı fedakârlıklar. Bilenler bilir: Edebiyatta birkaç yıllık birliktelikler bile uzun sayılır. Çünkü ne kadar ulvi amaçlarla yazarsak yazalım, iş sonunda benlik (ego) meselesine dayanır. (…)

Çeyrek asırlık uzun yürüyüşün bu aşamasında arkadaşlarıma bakıyorum. Edebî hırsları ve ihtirasları olanlar gitmiş, manevî derinliği olanlar kalmış. Ne büyük bir kazanç. Sadece bunun için yaşamaya ve yorulmaya değer.

Önümüzdeki en zorlu engel, kendi hırsımız, ihtirasımız ve kibrimizdir. Bir şey olmamıza mâni olur. Kimseyi ve hiçbir işi beğenmemek, ölçüyü değil de ölçüsüzlüğü ortaya koyar.

(…)

Gençken edebiyatçıların sanatını dikkate alırdım daha çok. Belli bir yaştan sonra hayatlarına da bakmaya başladım. Gördüm ki çoğunlukla bu ikisi birbirini tamamlamıyor. Yazdıkları ile yaptıkları ayrı dünyalara ait.

Şunu da bildim artık: Topraktan uzaklaştıkça daha merhametsiz, hatta cimri oluyoruz. Toprak, aslımızdır. Her geçen gün aslımızdan kopuyoruz. (…)

Dergicilik için çok şey söylenir. Bunlardan biri de şudur: Düşman kazanma sanatı. Acıdır fakat doğrudur. (…)

Başka yerler ne durumda? Medya dünyasında sahici bir arkadaşlık oluyor mu? Maalesef olmadığını görüyoruz. (…)

(…) Arkadaş arkadaşın iyiliğidir.

(…) Arkadaş, hayatla ve emekle beraber gelendir.”
http://www.yenisafak.com/yazarlar/ibrahimtenekeci/arkadaslik-2036104