Prof. Dr. Mahmud Erol Kılıç’ın, 16-17-18 Kasım 2011 günlerinde gerçekleşmiş “Bütün Yönleriyle Erzurumlu İbrahim Hakkı Hazretleri Sempozyumu”nda yapmış olduğu açılış konuşmasından bazı sözler:

“(…) Büyük medeniyetler, geçmişle gelecek arasında bir kırılma değil bilakis kendi tarihleriyle ve bilgeleriyle günümüze uzanan bir köprü kurmasını başarabilmiş medeniyetlerdir. Binaenaleyh biz kendi tarihimizde bir Kayserili Davud, bir Konyalı Sadreddin, bir Erzurumlu İbrahim Hakkı gibi sadece isimlerini saymamızın saatler alacağı o kadar çok bilgeler yetiştirmişiz ki bu zâtlar, bir taraftan ilim ve irfanı, diğer taraftan bu düşüncelerinin tabii bir neticesi olan toplumsal kardeşliği, beraberliği çevrelerine aşılamışlardır. Onların bu kutsal çizgisinden uzaklaşıp bazı ideolojilerin peşine takıldığımızda da ayrılıklar ve düşmanlıklar yakamızı bırakmamıştır. (…)

Bendeniz seçimle geldiğim uluslararası diplomatik vazifem icabı pek çok İslam ülkesini dolaşmakta olan biriyim. İnanın şu an bütün İslam dünyasında yaşanmakta olan son gelişmeler ve toplumsal çalkalanmaların ardında -adı belki henüz konmadı ama- aranan, beklenen, istenen, arzulanan İslam anlayışının, bir zamanlar geleneğimizde İbrahim Hakkı gibi bilgelerin ışık tuttuğu İslam anlayışı olduğunu müşahede etmekteyim. Bir gün gelecek bu itiraf edilecek. (…)

(…) Onun hedefi insanı tanımaktır. Bunun için izlediği yöntem, yine büyük âriflerin, sûfî muhakkiklerin bildirdiği yoldur ki o da, ‘Kim ki kendini tanıdı, Rabbini ancak o şekilde bildi,’ diye tercüme edebileceğimiz, Rabbi tanımaya insanı tanımaktan geçen düşünce tarzıdır. (…)

(…) Bir elinde tesbih ile içe bakan, öbür elinde de usturlabıyla gök cisimlerini izlemekte olan bir insan. Dış âlem iç âlem ayrılığını, Rönesans’taki bilim anlayışıyla ortaya çıkan din-bilim çatışmasını yaşamayan bir insan. (…)”

Kaynak kitap: Mahmud Erol Kılıç, Anadolu Tasavvuf Tarihine Notlar I (Osmanlı Dönemi-Cumhuriyet Dönemi), Sufi Kitap, 1.Baskı: Nisan 2016, İstanbul, s.83-90, ISBN: 978-605-9778-17-6.