Gökhan Özcan’ın “Ucu kıvrılmış sözler” başlıklı yazısından (Yeni Şafak, 02 Şubat 2017) :

“ “Okuyorum, okuyorum, okuduklarım hiç aklımda kalmıyor” dedi sağda oturan. “Belki de aklın hiç okuduklarında olmuyor” dedi soldaki.“

“İnsanlar, karşı yönlerde sefer eden trenler gibi oldular adeta, birbirlerinin hayatına hiç dokunmadan gelip geçiyor.”

“Bütün kelimelere seferberlik emri gönderildi, çünkü dünyanın anlam stoklarındaki eksilme hayat için tehlike arzeder hale gelmişti.

“ “Her şeye meyil, her şeye heves” dedi meczup, “nasıl yetsin sana sayılı nefes!” “
http://www.yenisafak.com/yazarlar/gokhanozcan/ucu-kivrilmis-sozler-2035927

İsmail Kılıçarslan’ın “Onlarla birlikte değil, onlara rağmen” başlıklı yazısından (Yeni Şafak, 04.02.2017):

“Kelimelerimiz, cümlelerimiz, ideallerimiz, hayata bakışımız nerede? Ki bu cümleyi mahalle ayırmadan kuruyorum. Memlekette özenle oluşturulan o ‘keskin hat’ yüzünden içimize, daha da içimize, daha da içimize çekilmek zorunluluğunun hâsıl olması, bu mahsulden de düşmanlıktan başka meyve sadır olmaması sahiden hiç kimseyi rahatsız etmiyor mu?”
http://www.yenisafak.com/yazarlar/ismailkilicarslan/onlarla-birlikte-degil-onlara-ragmen-2035963

Leyla İpekçi’nin “İslamcı terör örgütlerinden aşık gönüllere…” başlıklı yazısından (Yeni Şafak, 04.02.2017):

“ “Dini en iyi biz yaşarız, din bizim tekelimizde” diyerek başkalarının imanını kurtarmak için cemaat halinde kendilerini heba ettiklerine inanıyor kimileri de. Ama bu fedakarlık teorisi nasıl oluyorsa hep kendi cemaatindeki yakınların itibarını yükseltti, devlette kadro imkanlarını genişletti, cebini doldurdu. Diğerleri ise kendi düzenlerine tehdit olarak görüldükleri için iftira ve hilelerle uzaklaştırıldı durmadan. Bu cemaat taassubu öyle bir şeydi ki, nedense kendilerinden olmayanın ahiretini kurtarmak kimseyi ilgilendirmedi.“
http://www.yenisafak.com/yazarlar/leylaipekci/islamci-teror-orgutlerinden-asik-gonullere-2035956

Ali Saydam’ın “Ey Batı! CHP’ye eyle medet!..” başlıklı yazısından (Yeni Şafak, 04.02.2017):

“Yıllarca tek başına iktidara gelmek için silahlı kuvvetleri beklemiş, halktan, millî iradeden değil asker – sivil – aydın bürokrat kesiminden medet ummuş, askerin ve bürokratik oligarşinin ona iktidar yolunu açmaktan uzaklaşmaları sonucu, kafası kesik tavuk gibi etrafta uluorta dolaşmaya başlamış olan bu zihniyetin, beklentiler yolculuğundaki son durağı AB’dir… AB üzerinden Türkiye’yi baskılayıp bir yerlere varmaya çalışmak son hamleleri.”
http://www.yenisafak.com/yazarlar/alisaydam/ey-bati-chpye-eyle-medet-2035962