“İnsanlığımızla bir başkasının insanlığına dokunmak”
Aşağıda Gökhan Özcan‘ın “Yerimizi tutan boşluk” başlıklı yazısından (Yeni Şafak, 02.08.2018) yedi cümle alıntıladım.
* Neredeyse herkes kendi tedirginlikleri, endişeleri ve korkuları içinde tutsak…
* Azalıyoruz ve azaltıyoruz hayatı.
* Birbirinin yanından geçen gölgeler gibiyiz, dokunamıyor birimizin hayatı diğerine.
* İçinde fırtınalar koparken, nasıl bu kadar durgun akabilir ki insan?
* Ve hayat; herkesin kendi gerçeğini gizlemek adına yaptığı sarsak gösterilerle, yalandan performanslarla, vasata bağlanmış konuşma balonlarıyla sürüp gidiyor.
* Her insan göründüğünden fazlasıdır; onu bu devirde el birliğiyle göründüğü kadar kalmaya, hatta göründüğünden bile daha az olmaya zorladık, zorluyoruz.
* Her insanın içindeki saklı defineyi bulan, o defineyle zengin olan insanlar da var.
https://www.yenisafak.com/yazarlar/gokhanozcan/yerimizi-tutan-bosluk-2046705
No Comments