Şair İsmet Özel’in İstiklâl Marşı Derneği internet portalinde “DİL İLE İKRAR” üst başlığı(serlevhası) altında haftada bir (Cuma günleri) çıkan yazılarından yirmincisi bugün “DİLCE, LİSANEN, LÛGAVÎ (I)” başlıklı olarak yayınlandı.
Bu düşündürücü olmak yönünden istisnaî kıymet taşıdığını düşündüğüm yazının birkaç yerinden birkaç alıntı sunacağım.

“Yahudi ve Hıristiyanlara benzediğimiz, onları andırdığımız kadar değil, onlarla aramıza giren mesafenin büyüklüğü nispetinde ve büyüdüğü kadar Müslümanız. İslâm’ın neş’et etmesi gayri müslim âlemin bir enkaz, bir inanç harabesi durumuna düşmesi demektir. (…)

(…) Karmaşıklığı sadeliğe tebdil etmek için Türkler denildi mi başka hiçbir şeyin değil, sadece varlık mihveri Kur’an olan milletin akla getirildiğini bilmek lâzımdır. (…)

Türk olsun, olmasın her insan için hakikat dünyaya gelme ve dünyadan gitme aralığında tecelli eder. İnsan denilen mahlûk kendisine dünya hayatından başka bir faaliyet imkânı bırakılmadığını bilen mahlûktur. (…) Ne kadar dikkate değer olursa olsun hakikat her insanın umurunda mıdır? Hayır, her insana hakikate teveccüh etmek nasip olmaz.

Hakikate sanat alanında teveccüh edilir. Niçin bilim, felsefe alanında değil de sanat alanında? Çünkü vücudumuzu hakikat karşısında hassas hale bilimsel çalışmalar, felsefî çabalar değil, sadece sanat eserleri getirir. [vücud: var olma, varlık. aa.] (…) Sanat eserleri bütün zamanlarda ve bütün şartlar altında özgündür. Bu yüzden ortalığa sık sık onların kopyaları ve taklitleri çıkar. Neden? Vücudu hakikat karşısında hassas hale gelme fırsatı bulamamış kimseler toplumun çoğunluğunu teşkil ederler de ondan. (…)

(…) Söz var ve sözün anlamı var. İnsan hayatı hangisinin hangisine takaddüm ettiği sualine merbut değil. Mükellefiyet insan hayatının neyle irtibatlı olduğunu izah eder. Mükellefiyetten şu veya bu şekilde sıyrılmış hayat insan hayatı olamaz. [takaddüm etmek: önce gelmek; merbut: bağlı. aa.](…)”
http://www.istiklalmarsidernegi.org.tr/Yazi.aspx?YID=1222&KID=59