“ Ben “gazeteci yazar” değilim, yazar’ım. Ben, gazetenin mutfağında güncel olayları izleyip konularımı oradan çıkarmıyorum. Ben, kendi gündemimi kendim belirleyerek yazıyorum. (…)
Aslında her defasında kendine bir kompozisyon ödevi verip o ödevi yerine getirmek zor. (…)
Şair İsmet Özel’in “CİHADIN VE NİYETİN MİLLETİ (II) başlıklı İstiklâl Marşı Derneği internet portalinde çıkan yazısından alıntılar sunacağım. Bu yazı, “DİL İLE İKRAR” serlevhası (üst başlığı) altında, haftada bir (Cuma günleri) çıkan yazıların ondördüncüsü.
“(…) Siyâsete ilkesel yaklaşımın Türkiye’deki karşılığı “değişmez ve değiştirilmesi teklif dahi edilemez” olarak ilân edilmiş bir kadüklüğe sadakâtten ibâret kalıyor. İlkeler çoğu defa ideolojik saplantılarla örtüşüyor ve parti siyâsetlerine ayakbağı oluyor. Hayât, özellikle de siyâsal hayât ise bunu kaldırmıyor. Siyâsette akışkanlık ve yeni durumlara intibâk edebilmek, ilkelerin yumuşatılmasına; eğer hayât zorluyorsa, onları başkalarıyla ikâme etmeye dayanıyor. Bu da entelektüel bir emeği ve atâletin iç tatmin mekanizmalarını aşmayı gerektiriyor.” (Süleyman Seyfi Öğün)
(alıntının ait olduğu yazıyı okumak için tıklayın)
Önderleri ABD’de bir eyalette bulunan ve son bir iki yıldır iktidardaki muhafazakâr AK Parti hükümeti ve bu hükümeti destekleyenler ile ayrışma ve zıtlaşma yaşayan bir toplum kesimine mensup insanların bir kısmı o gruptan ayrılmalarına rağmen, önderlerine ve gruba bağlılıkları sıkı bir biçimde devam eden insanlar var. Onlardan ve onlara artık iyi gözle bakmayanlardan oluşan aileler de mevcut. Bu grubun 17-25 Aralık 2013 günlerinde tezahür eden bir atağıyla siyasal iktidarla bağları tamamen koptu. Ondan bu yana da devamlı üzerlerine gidiliyor hukuk çerçevesi içinde.
Usta bir hikaye ve deneme yazarı olan Mustafa Kutlu‘nun “Hastalık, beslenme ve diğerleri” başlıklı gazete yazısının bazı yerlerinden alıntılar sunacağım; gerektikçe özetleme yaparak ve bana düşündürdüğünü belirterek.
