Fütûhât-ı Mekkiyye Cild 17’nin başlarından alıntılar
SEVGİNİN SABİTLİĞİ MERTEBESİ el- Vedâd İlahi İsmi
Dikkat edin! Vüdd sebat demek Değişimin baskısı karşısında sebat
O’nu ve bizi bir makam birleştirir Yüce yönlerde ortaya çıktığında
Öyle bir vadi ki aşiyanı yok Çiçeklerin ve bitkilerin süslediği bir toprak
Onun çiçekleri çocuklar; onları görürsün oturmuşlar / Kürsüler üzerinde, kız çocukları
Korkuya kapıldıklarında sabah onlara eman verir / Onları korkutan tek şey gecelerdir
İlah bir şeyin varlığını dilerse Meşiyeti ona ilişmiştir, karşı konulamaz ona
Gecikme olmaksızın onların nezdinde bulunuruz /Âlemin kazanılmış niteliğidir bu
Bilin ki âlemin kaynağı sevgidir el-Vedâd izhar etmiş onu
Allah sürekli seven olduğu için el-Vedûd (dipnot: İbnü’l-Arabî bu ismi bazen el-Vedâd bazen el-Vedûd diye kullanmaktadır ki her ikisinin aynı anlamda olduğu bellidir.) iken bizim için de sürekli yaratan ve “Her gün bir işte” olan (er-Rahman 55/29) diye nitelenendir. el-Vedâd’ın manâsı da budur. Allah’ı hiç kimse bir işe zorlayamaz. Böyle diyebilmemiz el-Vedûd isminin hükmünden kaynaklanır. Kur’an-ı Kerîm isimler ve haller arasındaki ilişkiyi ne güzel ve sırlı bir şekilde ortaya koymuştur. Allah “el-Gafur ve el- Vedûd, yüce arşın sahibi, dilediğini yapandır.” (el- Buruc 85/14-16)
No Comments