“Kerîm Kur’an”dan anlamlarıyla beş âyet
“(Münafıklar) sizin rızanızı kazanmak için Allah’a yemin ederler (“Peygamber’e eziyet ettiğimiz söylentisi yalandır” derler) Eğer bunlar mü’min iseler, daha önce Allah’ı ve Resûlünü razı etmeleri daha lâyıktır.” (Tevbe, 9/62)
” Boşuna özür beyan etmeyin. İman (ettiğinizi söyleyip) sonra küfrettiniz (inkâr ettiniz). İçinizden bir kısmını affetsek bile, bir kısmınızı, suçlarında ısrar ettiklerinden dolayı azabımıza uğratacağız.” (Tevbe, 9/66)
“ Münafıkların erkekleri ve kadınları birbirinin tıpkısıdırlar. Kötülüğü emrederler, iyiliği yasaklarlar. Ellerini sıkı tutarlar (hayır yapmazlar, cimridirler). Onlar Allah’ı unuttular; Allah da onları unuttu. Doğrusu münafıklar fâsıkların (yoldan çıkanların) ta kendileridir.” (Tevbe, 9/67)
” Artık yaptıklarının cezası olarak az gülsünler, çok ağlasınlar! ” (Tevbe, 9/82)
” Onlar için ister mağfiret dile, ister dileme! Onlar için yetmiş kere istiğfarda bulunsan, yine Allah onları aslâ bağışlayacak değildir. Bunun sebebi şudur: Onlar Allah’ı ve Resûlünü inkâr ettiler. Allah ise fâsık bir kavme hidâyet vermez.” (Tevbe, 9/80)
No Comments