1.”Allah Teâlâ bizi adem(yokluk) zulmetinden vücûd (varlık) nûruna çıkardı, bir nûr olduk.” (Fütûhât, 3/412) (s.39)

“Allah bütün mevcutlarda münbasıt olan (yayılan, açılan) Nur’dur ki, buna ‘vücûd (varlık) nûru‘ ismi verilir.” (Fütûhat, 2/241) (s.39)

“Halkın mebdei; veya taayyünlerin zuhûru kendisiyle olan nûr. Bu manâda Fütûhat’taki şu cümleler zikredilebilir: buradaki (s.39) ilk ve ikinci alıntılar.

Kâşânî “Allah semâlar ve arzın nûrudur” (Nûr, 24/35) âyetinin tefsîrinde şöyle demektedir: “Nûr kendi zâtıyla zâhir ve eşyâ kendisiyle zâhir olandır. Nûr ilâhî isimlerden, zuhûrunun şiddeti ve eşyânın kendisi ile zuhûr etmesi bakımından mutlak bir isimdir. (…) Allah varlığıyla bulunduğu ve zuhûruyla zâhir olduğu için, semâlar ve arzın nûrudur. Yani ruhların semâlarını ve cesedlerin arzını ızhar edendir. Bu nûr “mutlak varlık” dur ki mevcut varlıklardan vücûd bulan her şey O’nunla aydınlanıp vücûd bulmuştur. (dipnot: A. el-Kâşânî; Tefsîru’l-Kur’âni’l-Kerîm, C.II,139-140, (Beyrut 1968). Bu eser yayıncılar tarafından M.İbnü’l-Arabî’ye ait olarak gösterilmiş ise de Kâşâni’ye aittir. Bu tefsir, Te’vîlât-ı Kâşâniyye adıyla Ali Rıza Doksanyedi tarafından Türkçe’ye tercüme edilmiş ve M.Vehbi Güloğlu tarafından üç cilt hâlinde 1986-1988 yıllarında Ankara’da yayınlanmıştır.)

“Molla Câmî şöyle demektedir: ‘Histe zâhir olan her şey uykuda zâhir olanın benzeridir. İnsanlar zâhirdeki sûretlerin içine aldığı hakîkatleri ve onların manâlarını idrâkten gâfildirler.’ Resûlallah (s.a.v.) “İnsanlar uykudadır, öldükleri vakit uyanırlar” buyurmuştur ki, uykuda görülen sûretlerin ne demek olduğunu tâbir ilmini bilen bildiği gibi, aynı şekilde ‘hakikat‘lerin ârifi olan kimse de, his âleminde zâhir olan sûretlerden murâdın ne olduğunu bilir. Molla Câmî İbnü’l-Arabî’nin şu iki beytini ilâve eder: Şu varlık muhakkak hayâldir, halbuki o da Hak’tır / Bunu anlayan kimse tarîkın sırlarına ermiştir.”